Patrick van lissum is geboren in de gemeente Roosendaal en Nispen op 18 mei in 1978 hij werd op jonge leeftijd al voorzien van een muzikale opvoeding aangezien zijn vader als hobby etherpiraat was. Wat dus betekende dat hij al vroeg voorzien werd van de nodige muzikale kennis. En de liefde voor muziek was vanaf dat moment een feit. In zijn slaapkamer draaide Patrick muziek op de bandrecoder en luisterde hij elke week trouw de Top40 hij wist precies wat er in de lijsten stond en al snel was de droom daar om ook Radio Dj te worden. Zoals vele begon hij deze reis bij een ziekenhuisomroep en al snel werd dit een lokale omroep, waar hij met vele bekende presentatoren heeft samen gewerkt o.a Colin Banks die later bij Radio Veronica terecht kwam. Helaas was de deze weg voor Patrick niet weggelegd en had hij na de stadsomroep van Breda nog wel enige gesprekken bij Q-Music en Radio Decibel in Amsterdam. Toen kwam op het schoolplein van zijn zoon destijds een vriendin die al enige tijd zong in een band met de vraag of hij ook kon zingen.. Het antwoord was ik denk van niet.. En een week later stond Patrick op zijn 1e zangles bij Margot Roeken in Schijf. En enkele maanden later mocht hij met het kerstconcert een nummer van Racoon coveren met de huisband van de zangschool. Dat was het moment waarop hij wist dit wil ik meer doen ondanks de zenuwen en de spanning smaakte dat optreden naar meer. Een band werd gevormd en met wat muzikale vrienden ontstond de band 13-4-Luck maar zoals vele weten zijn bandleden lastig te vinden en nog lastiger is het vinden van een ruimte waar je kunt repeteren. Na weken hadden ze een ruimte bij de plaatselijk voetbal kantine in het dorp waar de drummer woonde en werden de eerste repetities een feit. Helaas was de drummer niet van plan dit te blijven doen omdat hij ook als DJ aktief was en het lastig te combineren was. Dus wederom moesten ze opzoek naar een drummer en een nieuw hok om in te spelen. Die drummer werd gevonden die tevens beschikte over een hok en een nieuwe gitarist. De hele bende was compleet en Coverband Kingsroad was een feit! Na 5 jaar repeteren en enkele optredens viel de huidige bezetting uit elkaar. Wel bleef er een vriendschap bestaan met Martijn Haffert en Rick Welten die beide op prive gebied ook voor hem klaar stonden. De muziek bracht hun samen en deze vriendschap is altijd gebleven. Na wat andere projecten met bandjes hebben ze nog 1 keer geprobeerd samen muziek te maken maar ze waren op muzikaal gebied elkaar ontgroeid en helaas werkte het niet meer en gingen ze ieder hun weg. Patrick leerde zichzelf gitaar spelen nadat hij van zijn huidige vriendin op valentijnsdag een gitaar kreeg. Daar heeft ze nu nog spijt van want zijn liefde voor gitaren werd dankzij vriend Martijn alleen maar groter en zo dus ook de verzameling gitaren. Naast het spelen op gitaar ging Patrick ook teksten schrijven, teksten die geinspireerd zijn door gebeurtenissen in zijn leven. Zijn scheiding, geboorte van zijn kinderen, het overlijden van zijn vader, alles zit verwerkt in zijn teksten. Zo maakte hij al een aantal nummer o.a Follow the Light, Changes are coming, Bills en Stay between the lines. En I wish wat hij schreef voor zijn vader die voor de 2e keer kanker had en na een zeer kort ziekbed overleed. Je hoort in zijn muziek de invloed van zijn voorbeelden uit de jaren 60 en 70 ( o.a Elvis Presley, Roy Orbison, Buddy Holly, Johnny Cash) terug. Ook de liefde voor gitaren is in bijna iedere track terug te horen. Martijn de gitarist waarmee Patrick in Kingsroad speelde is ook nu op creatief vlak betrokken bij de ideeen en uitwerking van Parick zijn teksten. En samen hebben ze al een aantal nummers geproduceerd. Tot heden produceerd Patrick alles zelf thuis op zijn zolder waar hij zijn studio heeft gebouwd. Hij heeft geen platen label maar op zijn hoesjes vind je wel de leters CMS die staan voor de voorletters van zijn kinderen. Muziek is voor Patrick naast een uitlaadklep ook een manier om emoties kwijt raken, Het doel van mijn muziek is om mensen te kunnen raken en om een gevoel te kunnen delen of om ze te betrekken in mijn verhaal. Want muziek is een emotie gebasseerd op een verhaal, het verhaal wat ik wil vertellen met mijn teksten en een gitaar. Het mooiste compliment krijg ik als mensen me vertellen dat ze geraakt zijn en dat ik ze mee neem op een reis en dat ze door de typerende snik in mijn stem het verhaal kunnen voelen en begrijpen. Dan is mijn missie geslaagd en ga ik weer opzoek naar een nieuw verhaal om te vertellen.