Logboek van Co Rona
29/30-05-2021
BLIJE MUS;
‘Iemand dood maken met een blij musje’, luidt het omgekeerde gezegde. Als je, net als ik, vaak denkt in plaatjes ziet dit er grappig uit.
Maar iemand dood maken is niet grappig en iemand blij maken met een dooie mus is eigenlijk ook niet grappig.
Dit gezegde en de variant kwam bij mij op n.a.v. die uitspraak van minister de Jonge. “Als het zo blijft gaan met de cijfers en de inentingscampagne verwachten we dat in september de maatschappij weer helemaal open kan”.
Hij lijkt hiermee het eind van de tunnel aan te kondigen.
Deze uitspraken zorgen bij vrijwel iedereen voor opluchting, voor blijdschap, eindelijk. Want iedereen snakt naar normaal, naar vrijheid.
Hiermee biedt hij het volk die dooie mus.
Want het lijntje is al vaker gevierd, maar nog vaker wordt de lijn weer keihard aangehaald. De haak dringt dan weer iets verder in ons vlees.
Noem mij somber, vindt mij te wantrouwend. Ik ben geen van beide want ik ben in de basis vrolijk en positief van aard en zit goed in mijn vel.
Maar de afgelopen 15 maanden boezemen mij weinig vertrouwen in dat het nieuw normaal zal verdwijnen.
Ik laat mij niet blij maken met dat kadavertje van die mus want het stinkt en het is zelfs nog te weinig om soep van te trekken.
(Als ex-chefkok maak ik gemakkelijk dit soort vergelijkingen).
Hoe open is de maatschappij als de 1,5 meter moet blijven? Als mondkapjes nog verplicht zijn?
Is het vrijheid als je om iets (meer) te mogen doen gedwongen bent een testbewijs of een vaccinatiepaspoort te overleggen.
Vrijheid onder dwang of manipulatie is geen vrijheid. Het is handel. In feite is het heling, handel in gestolen goed, de afgepakte vrijheden.
Social distancing is geen samen. Het is asociaal.
Nee hoor, we Moeten! blij zijn met dat mondelinge lichtpuntje.
Tegenover deze mondelinge speculatie staat dat touwtjes steeds strakker worden aangetrokken d.m.v. wetgeving.
Vrijheid onder strikte regels zoals; wet voor quarantaineplicht, wet voor verplicht frequent testen, wetgeving voor de verplichte C app, C paspoort voor toegang tot evenementen en openbare gebouwen, enzovoort.
In Brussel is al besloten dat het landen is toegestaan om vaccinatie te kunnen verplichten aan inwoners. In het belang van de volksgezondheid is hier natuurlijk bij gezegd. Dan weten we al welke kant dit uit zal gaan, want ‘het virus is nog niet klaar met ons’.
Dus ja, ze kunnen zoveel zeggen maar gezien de steeds strenger wordende wettelijke verplichtingen en regelgeving en het tempo waarin ze deze er door drukken, vind ik het holle frasen. Retoriek van valse hoop.
Maar het is ok om te genieten van het vooruitzicht. Prima dat het je blij maakt.
Ik ben niet blij gemaakt, ik was het al en ben het nog steeds. Puur vanuit mezelf, daar heb ik geen externe prikkels voor nodig.
Waarom dat waarschuwende vingertje van mij? Niet omdat ik je het niet gun, niet om je plezier te verpesten.
Wat mij betreft is het; eerst zien en dan geloven.
Want, september is nog ver weg.
Er kunnen nog veel nieuwe wetten en afspraken gemaakt worden in tussentijd. Beloftes worden niet altijd nagekomen.
Stel nou dat de cijfers weer omhoog gaan? Dan is voorzichtigheid toch weer prioriteit?
Omdat er weer nieuwe angstscenario’s opdoemen. Een nieuwe variant, de zoveelste golf.
In het nieuw normaal zal er altijd een nieuwe dreiging zijn. Zo moeten we leren leven……, en denken.
Stel nou dat de vaccinatie manipulatie niet leidt tot de gewenste prik aantallen?
Mogen we dan toch open?
Zo niet, wie zal dan hiervoor als schuldige aangewezen worden?
Ik voel hem al aankomen, jullie ook?
Stel nou dat de belofte waargemaakt wordt?
Hoera!!!!
Ik word uitgelachen en ik ben ik ook blij omdat ik het mis had.
Hoe lang zal die pret dan duren?
We gaan dan weer richting het winterseizoen.
Ik zie de bui al hangen.
Meer buien, meer zieken, locken die boel maar weer.
Tot zo ver de maatschappelijke weersverwachtingen.
Blijf vrolijk en gezond.
Tot merrehe
Co
29/30-05-2021
BLIJE MUS;
‘Iemand dood maken met een blij musje’, luidt het omgekeerde gezegde. Als je, net als ik, vaak denkt in plaatjes ziet dit er grappig uit.
Maar iemand dood maken is niet grappig en iemand blij maken met een dooie mus is eigenlijk ook niet grappig.
Dit gezegde en de variant kwam bij mij op n.a.v. die uitspraak van minister de Jonge. “Als het zo blijft gaan met de cijfers en de inentingscampagne verwachten we dat in september de maatschappij weer helemaal open kan”.
Hij lijkt hiermee het eind van de tunnel aan te kondigen.
Deze uitspraken zorgen bij vrijwel iedereen voor opluchting, voor blijdschap, eindelijk. Want iedereen snakt naar normaal, naar vrijheid.
Hiermee biedt hij het volk die dooie mus.
Want het lijntje is al vaker gevierd, maar nog vaker wordt de lijn weer keihard aangehaald. De haak dringt dan weer iets verder in ons vlees.
Noem mij somber, vindt mij te wantrouwend. Ik ben geen van beide want ik ben in de basis vrolijk en positief van aard en zit goed in mijn vel.
Maar de afgelopen 15 maanden boezemen mij weinig vertrouwen in dat het nieuw normaal zal verdwijnen.
Ik laat mij niet blij maken met dat kadavertje van die mus want het stinkt en het is zelfs nog te weinig om soep van te trekken.
(Als ex-chefkok maak ik gemakkelijk dit soort vergelijkingen).
Hoe open is de maatschappij als de 1,5 meter moet blijven? Als mondkapjes nog verplicht zijn?
Is het vrijheid als je om iets (meer) te mogen doen gedwongen bent een testbewijs of een vaccinatiepaspoort te overleggen.
Vrijheid onder dwang of manipulatie is geen vrijheid. Het is handel. In feite is het heling, handel in gestolen goed, de afgepakte vrijheden.
Social distancing is geen samen. Het is asociaal.
Nee hoor, we Moeten! blij zijn met dat mondelinge lichtpuntje.
Tegenover deze mondelinge speculatie staat dat touwtjes steeds strakker worden aangetrokken d.m.v. wetgeving.
Vrijheid onder strikte regels zoals; wet voor quarantaineplicht, wet voor verplicht frequent testen, wetgeving voor de verplichte C app, C paspoort voor toegang tot evenementen en openbare gebouwen, enzovoort.
In Brussel is al besloten dat het landen is toegestaan om vaccinatie te kunnen verplichten aan inwoners. In het belang van de volksgezondheid is hier natuurlijk bij gezegd. Dan weten we al welke kant dit uit zal gaan, want ‘het virus is nog niet klaar met ons’.
Dus ja, ze kunnen zoveel zeggen maar gezien de steeds strenger wordende wettelijke verplichtingen en regelgeving en het tempo waarin ze deze er door drukken, vind ik het holle frasen. Retoriek van valse hoop.
Maar het is ok om te genieten van het vooruitzicht. Prima dat het je blij maakt.
Ik ben niet blij gemaakt, ik was het al en ben het nog steeds. Puur vanuit mezelf, daar heb ik geen externe prikkels voor nodig.
Waarom dat waarschuwende vingertje van mij? Niet omdat ik je het niet gun, niet om je plezier te verpesten.
Wat mij betreft is het; eerst zien en dan geloven.
Want, september is nog ver weg.
Er kunnen nog veel nieuwe wetten en afspraken gemaakt worden in tussentijd. Beloftes worden niet altijd nagekomen.
Stel nou dat de cijfers weer omhoog gaan? Dan is voorzichtigheid toch weer prioriteit?
Omdat er weer nieuwe angstscenario’s opdoemen. Een nieuwe variant, de zoveelste golf.
In het nieuw normaal zal er altijd een nieuwe dreiging zijn. Zo moeten we leren leven……, en denken.
Stel nou dat de vaccinatie manipulatie niet leidt tot de gewenste prik aantallen?
Mogen we dan toch open?
Zo niet, wie zal dan hiervoor als schuldige aangewezen worden?
Ik voel hem al aankomen, jullie ook?
Stel nou dat de belofte waargemaakt wordt?
Hoera!!!!
Ik word uitgelachen en ik ben ik ook blij omdat ik het mis had.
Hoe lang zal die pret dan duren?
We gaan dan weer richting het winterseizoen.
Ik zie de bui al hangen.
Meer buien, meer zieken, locken die boel maar weer.
Tot zo ver de maatschappelijke weersverwachtingen.
Blijf vrolijk en gezond.
Tot merrehe
Co
Logboek van Co Rona
29/30-05-2021
BLIJE MUS;
‘Iemand dood maken met een blij musje’, luidt het omgekeerde gezegde. Als je, net als ik, vaak denkt in plaatjes ziet dit er grappig uit.
Maar iemand dood maken is niet grappig en iemand blij maken met een dooie mus is eigenlijk ook niet grappig.
Dit gezegde en de variant kwam bij mij op n.a.v. die uitspraak van minister de Jonge. “Als het zo blijft gaan met de cijfers en de inentingscampagne verwachten we dat in september de maatschappij weer helemaal open kan”.
Hij lijkt hiermee het eind van de tunnel aan te kondigen.
Deze uitspraken zorgen bij vrijwel iedereen voor opluchting, voor blijdschap, eindelijk. Want iedereen snakt naar normaal, naar vrijheid.
Hiermee biedt hij het volk die dooie mus.
Want het lijntje is al vaker gevierd, maar nog vaker wordt de lijn weer keihard aangehaald. De haak dringt dan weer iets verder in ons vlees.
Noem mij somber, vindt mij te wantrouwend. Ik ben geen van beide want ik ben in de basis vrolijk en positief van aard en zit goed in mijn vel.
Maar de afgelopen 15 maanden boezemen mij weinig vertrouwen in dat het nieuw normaal zal verdwijnen.
Ik laat mij niet blij maken met dat kadavertje van die mus want het stinkt en het is zelfs nog te weinig om soep van te trekken.
(Als ex-chefkok maak ik gemakkelijk dit soort vergelijkingen).
Hoe open is de maatschappij als de 1,5 meter moet blijven? Als mondkapjes nog verplicht zijn?
Is het vrijheid als je om iets (meer) te mogen doen gedwongen bent een testbewijs of een vaccinatiepaspoort te overleggen.
Vrijheid onder dwang of manipulatie is geen vrijheid. Het is handel. In feite is het heling, handel in gestolen goed, de afgepakte vrijheden.
Social distancing is geen samen. Het is asociaal.
Nee hoor, we Moeten! blij zijn met dat mondelinge lichtpuntje.
Tegenover deze mondelinge speculatie staat dat touwtjes steeds strakker worden aangetrokken d.m.v. wetgeving.
Vrijheid onder strikte regels zoals; wet voor quarantaineplicht, wet voor verplicht frequent testen, wetgeving voor de verplichte C app, C paspoort voor toegang tot evenementen en openbare gebouwen, enzovoort.
In Brussel is al besloten dat het landen is toegestaan om vaccinatie te kunnen verplichten aan inwoners. In het belang van de volksgezondheid is hier natuurlijk bij gezegd. Dan weten we al welke kant dit uit zal gaan, want ‘het virus is nog niet klaar met ons’.
Dus ja, ze kunnen zoveel zeggen maar gezien de steeds strenger wordende wettelijke verplichtingen en regelgeving en het tempo waarin ze deze er door drukken, vind ik het holle frasen. Retoriek van valse hoop.
Maar het is ok om te genieten van het vooruitzicht. Prima dat het je blij maakt.
Ik ben niet blij gemaakt, ik was het al en ben het nog steeds. Puur vanuit mezelf, daar heb ik geen externe prikkels voor nodig.
Waarom dat waarschuwende vingertje van mij? Niet omdat ik je het niet gun, niet om je plezier te verpesten.
Wat mij betreft is het; eerst zien en dan geloven.
Want, september is nog ver weg.
Er kunnen nog veel nieuwe wetten en afspraken gemaakt worden in tussentijd. Beloftes worden niet altijd nagekomen.
Stel nou dat de cijfers weer omhoog gaan? Dan is voorzichtigheid toch weer prioriteit?
Omdat er weer nieuwe angstscenario’s opdoemen. Een nieuwe variant, de zoveelste golf.
In het nieuw normaal zal er altijd een nieuwe dreiging zijn. Zo moeten we leren leven……, en denken.
Stel nou dat de vaccinatie manipulatie niet leidt tot de gewenste prik aantallen?
Mogen we dan toch open?
Zo niet, wie zal dan hiervoor als schuldige aangewezen worden?
Ik voel hem al aankomen, jullie ook?
Stel nou dat de belofte waargemaakt wordt?
Hoera!!!!
Ik word uitgelachen en ik ben ik ook blij omdat ik het mis had.
Hoe lang zal die pret dan duren?
We gaan dan weer richting het winterseizoen.
Ik zie de bui al hangen.
Meer buien, meer zieken, locken die boel maar weer.
Tot zo ver de maatschappelijke weersverwachtingen.
Blijf vrolijk en gezond.
Tot merrehe
Co
0 Reacties
0 Deel acties